استارشیپ به فضا رسید
تاریخ انتشار: ۲۴ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۵۴۸۵۳
موشک ۱۲۰ متری استارشیپ با وزنی معادل ۵ هزار تن در ساعت ۹:۲۵ صبح به وقت محلی از پایگاه استاربیس در بوکاچیکای تگزاس به فضا پرتاب شد و پس از چند دقیقه به فضا رسید.
در این آزمایش استارشیپ با پیکربندی کامل همانند دو آزمایش قبلی روی سکوی پرتاب قرار گرفته بود. هر دو آزمایش قبلی با انفجار موشک به پایان رسید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
هدف نهایی سومین آزمایش روشن کردن دوباره موتورهای رپتور موشک در فضا، باز کردن در محفظه حمل بار و ورود کنترل شده به جو در اقیانوس هند است. هر دو بخش بالایی و پایینی موشک استارشیپ برای استفاده مجدد و بازگشت به زمین طراحی شدهاند که باعث صرفهجویی بسیار زیاد در هزینه سفرهای فضایی آینده خواهد شد. این موشک قرار است در پروژه عظیم سفر به ماه آرتمیس نیز توسط ناسا مورد استفاده قرار گیرد.
در مرحله نخست موشک توانست با توان کامل و با روشن شدن تمام موتورها از زمین بلند شود و پس از ۹ دقیقه با خاموش شدن موتور و جدا شدن قسمت پایینی موشک به سرعت مناسب برای ورود به مدار رسید.
قسمت پایینی موشک پس از آن به سمت خلیج مکزیک در تگزاس برگشت که البته در نهایت فرود موفقی طبق برنامه نداشت و در حالی که بیشتر موتورهایش از کار افتاده بود در آب دریا افتاد.
در هر صورت در آزمایش سوم مراحل بیشتری نسبت به دو آزمایش قبلی طی شد و موشک مرزهای جدیدی را پشت سر گذاشت.
استارشیپ بلندترین و قدرتمندترین موشک تاریخ است. این موشک در پیکربندی کامل بیش از ۱۲۱ متر طول و قطری نزدیک به ۱۰ متر دارد.
استارشیپ محصول کمپانی مشهور اسپیس ایکس ایلان ماسک است.
منبع: گاردین
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوممنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: موشک استارشیپ پرتاب موشک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۵۴۸۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
التهاب عامل کلیدی در پیشرفت آرتروز زانو
به گزارش صدای ایران از گجت نیوز، در یک مطالعه جدید محققان خون ۲۰۰ زن سفیدپوست که در ابتدای آزمایش هیچ علائمی از آرتروز زانو نداشتند و بر اساس عوامل خطر سنتی مانند آسیب دیدگی قبلی زانو یا جراحی زانو کمخطر در نظر گرفته میشدند را مورد بررسی قرار دادند.
سپس آنها با استفاده از یک آزمایش جدید که به دنبال پروتئینهای موجود در خون برای پیشبینی خطر ابتلا به بیماری است، خون همین افراد را تجزیه و تحلیل کردند. بر اساس مقاله منتشر شده در مجله Science Advances در روز جمعه (٧ اردیبهشت)، تنها با بررسی شش پروتئین در خون میتوان با دقت پیشبینی کرد که کدام فرد در طول ۱۰ سال آینده دچار آرتروز زانو خواهد شد.
این آزمایش در برخی موارد میتواند تا هشت سال زودتر از اشعه ایکس که در حال حاضر روش تشخیصی استاندارد طلایی برای آرتروز است، بیماری را شناسایی کند. محققان بر این باورند که تشخیص زودهنگام اهمیت ویژهای دارد، زیرا اگرچه برای این بیماری درمانی قطعی وجود ندارد، اقدامات پیشگیرانهای وجود دارد که میتواند روند پیشرفت آن را کند کند. این اقدامات شامل حفظ وزن سالم، انجام ورزش کمفشار و مصرف داروهایی برای تسکین علائم میشود.
تشخیص زودهنگام آرتروز زانو میتواند به مثابه یک زنگ خطر عمل کند. به گفته دکتر ویرجینیا بایرز کروس، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد دانشکده پزشکی دانشگاه دوک در کارولینای شمالی، این موضوع میتواند افراد را به سمت درمانهای پیشگیرانه سوق دهد. این امر میتواند از بروز عوارض بعدی بیماری مانند درد، ناتوانی و نیاز به تعویض مفصل جلوگیری کند.
علاوه بر این، دکتر کروس اشاره میکند که روزی شاید این یافتهها به دانشمندان در توسعه درمانهای پیشگیرانه جدید و مؤثرتر برای این بیماری کمک کند. برای مثال چنین درمانهایی میتوانند بر پروتئینهای موجود در خون که با این بیماری مرتبط هستند، تأثیر بگذارند.
آرتروز زانو شایعترین نوع آرتروز است و بیش از ۳۲.۵ میلیون بزرگسال در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار میدهد. این بیماری که در ابتدا بهعنوان یک بیماری فرسودگی و پارگی شناخته میشد، زمانی رخ میدهد که غضروف داخل مفصل (بهطور معمول در دستها، لگن و زانو) دچار تخریب شود. این امر باعث میشود استخوان زیرین به مرور زمان تغییر کند و منجر به درد، خشکی و تورم شود.
با وجود این، شواهد جدید حاکی از آن است که التهاب، نقشی اساسی در آسیب مفصلی ناشی از آرتروز زانو ایفا میکند. این بدان معناست که بیومارکرها یا نشانههای قابل اندازهگیری در بدن وجود دارند که میتوانند شروع بیماری را سالها پیش از مشاهده آسیب ساختاری با اشعه ایکس هشدار دهند.
در این مطالعه جدید، دکتر کروس و همکارانش دو مجموعه نمونه خون را از گروه شناختهشدهای از زنان سفیدپوست میانسال در انگلستان که از سال ۱۹۸۹ بهطور سالانه برای آرتروز زانو مورد بررسی قرار گرفته بودند، تجزیه و تحلیل کردند. تیم تحقیقاتی ۲۰۰ زن از این گروه را انتخاب کرد که از نظر سن و شاخص توده بدنی (BMI) با هم مطابقت داشتند. پس از ۱۰ سال پیگیری، نیمی از این زنان به بیماری آرتروز مبتلا شدند و نیمی دیگر نشدند.
محققان با استفاده از هوش مصنوعی، شش پروتئین را در نمونههای خون شناسایی کردند که به نظر میرسید نشانگر ابتلا به آرتروز زانو در آینده باشند. این نمونههای خون، هشت یا چهار سال قبل از تشخیص بیماری فرد، گرفته شده بودند. پروتئینهای شناساییشده در ایجاد التهاب و هوموستاز (ایستادگی خونریزی)، که اولین گام در پاسخ بدن به آسیب است نقش دارند.
برای تعیین دقت آزمایش، تیم تحقیقاتی از یک معیار ریاضی به نام مساحت زیر منحنی (AUC) استفاده کرد. امتیاز AUC کمتر یا مساوی ۵۰٪ نشان میدهد که یک آزمایش نمیتواند بین افراد مبتلا و بدون بیماری تمایز قائل شود.
امتیاز بالاتر از ۷۰٪ عملکرد قابل قبول و بالاتر از ۸۰٪ عالی در نظر گرفته میشود. شش پروتئین شناسایی شده در مطالعه جدید، امتیاز AUC برابر با ۷۷٪ را کسب کردند، این در حالی است که امتیاز پیشبینی بر اساس سن و شاخص توده بدنی افراد حدود ۵۰٪ و بر اساس درد زانو ۵۷٪ است.
اگرچه نتایج این مطالعه اولیه بسیار امیدوارکننده است، اما به گفته دکتر کروس این آزمایش به این زودیها در کلینیکها قابل استفاده نخواهد بود. تیم تحقیقاتی در حال حاضر باید بررسی کند که آیا این موفقیت در مورد مردان و همچنین افراد با نژادهای دیگر نیز قابل تکرار است. لازم به ذکر است که زنان بهخصوص بعد از ۵۰ سالگی، بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز زانو نسبت به مردان هستند.
دکتر کروس اشاره میکند پس از تکمیل این مرحله، آزمایشهای بالینی برای درمانهای جدید در انتظار ماست. به صورت تئوری، از این بیومارکرها میتوان برای سنجش کارایی داروهای خاص در توقف پیشرفت آرتروز زانو استفاده کرد. در صورت موفقیتآمیز بودن این روش در مدلهای حیوانی، چنین داروهایی میتوانند روی افرادی که در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند، آزمایش شوند.